Choroba Sprengla
Wrodzone wysokie ustawienie łopatki, z obróceniem w płaszczyźnie czołowej ( scapula vara), pochyleniem do przodu, powstające na skutek zaburzenia zstępowania łopatki w kierunku caudalnym [1]. U 1/3 pacjentów łopatka jest połączona z kręgosłupem szyjnym – os omovertebrale. Deformacja Sprengel'a występuje w zespole Klippla-Feil'a.
Klasyfikacja
Wyróżnia się 3 postacie deformacji wg Rigault'a[2]
łagodną – grzebień łopatki położony pomiędzy Th4-Th2
umiarkowaną – grzebień na poziomie Th2-C5
ciężką – grzebień powyżej C5
Objawy
Klinicznie stwierdza się ograniczenie odwiedzenia i zgięcia barku.
Oprócz zmniejszenia łopatki i jej
wysokiego położenia
obrócenia w płaszczyźnie czołowej panewką w dół ( szpotawo )
poczylenia do przodu[2]
można zaobserwować:
żebro szyjne
bloki kręgów
rozszczepy łuków kręgowych
hipoplazję żeber
os omovertebrale
Leczenie
Leczenie zachowawcze jest nieskuteczne.
Scapuloplastyka jeśli ruchomość jest niezadowalająca.
Zabieg najlepiej w 3-5rż[2]
Wykonuje się uwolnienie łopatki z połączeń z kl.p. i kręgosłupem (os omovertebrale) oraz uwolnienie i wydłużenie mm łopatki, przesunięcie caudalne łopatki (im niżej, tym większe ryzyko porażenia splotu ramiennego (profilaktycznie można wykonać osteotomię obojczyka, oddzielenie wyr kruczego)
w op Woodwarda – uwolnienie przykręgosłupowe
w op Greena – uwolnienie przyłopatkowe
Bibliografia
[1] D. Brown, Sekrety ortopedii , Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, 2006.
[2] K. Bernardczyk, Wiktora Degi Ortopedia i rehabilitacja. T2 , Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008.