Choroba Sprengla

Wrodzone wysokie ustawienie łopatki, z obróceniem w płaszczyźnie czołowej ( scapula vara), pochyleniem do przodu, powstające na skutek zaburzenia zstępowania łopatki w kierunku caudalnym [1]. U 1/3 pacjentów łopatka jest połączona z kręgosłupem szyjnym – os omovertebrale. Deformacja Sprengel'a występuje w zespole Klippla-Feil'a.

Klasyfikacja

Wyróżnia się 3 postacie deformacji wg Rigault'a[2]

• łagodną – grzebień łopatki położony pomiędzy Th4-Th2

• umiarkowaną – grzebień na poziomie Th2-C5

• ciężką – grzebień powyżej C5

Objawy

Klinicznie stwierdza się ograniczenie odwiedzenia i zgięcia barku.

Oprócz zmniejszenia łopatki i jej

• wysokiego położenia

• obrócenia w płaszczyźnie czołowej panewką w dół ( szpotawo )

• poczylenia do przodu[2]

można zaobserwować:

• żebro szyjne

• bloki kręgów

• rozszczepy łuków kręgowych

• hipoplazję żeber

• os omovertebrale

Leczenie

Leczenie zachowawcze jest nieskuteczne.

Scapuloplastyka jeśli ruchomość jest niezadowalająca.

Zabieg najlepiej w 3-5rż[2]

Wykonuje się uwolnienie łopatki z połączeń z kl.p. i kręgosłupem (os omovertebrale) oraz uwolnienie i wydłużenie mm łopatki, przesunięcie caudalne łopatki (im niżej, tym większe ryzyko porażenia splotu ramiennego (profilaktycznie można wykonać osteotomię obojczyka, oddzielenie wyr kruczego)

w op Woodwarda – uwolnienie przykręgosłupowe

w op Greena – uwolnienie przyłopatkowe

Bibliografia